2010-11-02 22:04:29
Su bičiuliu gurkšnojant alų vienoje Vilniaus kavinių žvelgiu pro langą: matau Sodros išlaikomą pagyvenusį pilietį, senamiesčio gatvėje virkdantį armoniką.
Gegužio žiedų melodijos pagalba žvarbėjantį rudenį jis bando papildyti ant grindinio padėtą kepurę keliomis monetomis. Kartas nuo karto jam pavyksta – pasigirsta žvangantys metalinių pinigų akordai.
Bičiulio, alų mėgstančio labiau nei futbolą ir krepšinį kartu sudėjus, teiraujuosi: „Kuris alus geriausias?“ „Lietuviškas.“ – jis man išrėžia. „Ir?“ – neatstoju aš. „Čekiškas.“ –